29 lutego 2020, Strasbourg, Montpellier, Paryż, Sydney
Oceniono średnią zmianę ostrości wzroku u 94 osób z nAMD po 10 latach terapii anty-VEGF w jednym z ośrodków we Francji.
Chorzy otrzymali średnio po 27,5 wstrzyknięć przez 10 lat. 10% oczu zyskało ≥10 liter, 64% straciło ≥10 liter, a 23% pozostało stabilnych. Zanik geograficzny stwierdzono w 93% oczu a zwłóknienie podsiatkówkowe w 71%, przy czym oba dotyczą głównie dołka centralnego siatkówki. Oczy poddane leczeniu anty-VEGF (47,5%) miały znacznie gorszą ostrość wzroku od nieleczonych. Również atrofię i zwłóknienie stwierdzono częściej u chorych po terapii.
Pomimo krótkotrwałej stabilizacji, długoterminowe efekty wizualne u osób z nAMD poddanych terapii anty-VEGF mogą być słabe, częściowo z powodu atrofii i zwłóknienia, wynikających z naturalnego postępu choroby.
Dzięki uprzejmości Retina International
Tłumaczenie i opracowanie Anna Wszołek
kwiecień 2020